MI LD

  เนื้อเรื่อง กากับเหยือกน้ำ เมื่อมีอีกาตัวหนึ่งที่กระหายน้ำมาก ได้บินมาเกาะอยู่บนเหยือกด้วยความดีใจ แต่มันสังเกตเห็นว่ามีน้ำเหลืออยู่ในเหยือกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และมันไม่สามารถเอาจะงอยปากของตัวเองโน้มเข้าไปกินน้ำได้ มันพยายามทำทุกวิธีที่มันคิดได้ แต่มันก็ล้มเหลวทั้งๆที่มันก็พยายามอย่างเต็มที่ ถึงอย่างนั้น อีกาก็ไม่ยอมแพ้ในการกินน้ำ “ฉันควรคิดและคิด ฉันไม่เคยยอมแพ้ ต้องมีบางวิธีสิ…” “โอ้!ใช่แล้ววิธีนี้” อีกานึกอะไรดีๆออกแล้ว มันควรเก็บก้อนกรวดให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้และเติมลงไปลงบนเหยือกทีละก้อนด้วยจะงอยปากของมันเอง น้ำก็ปริ่มขึ้นมาเมื่อมันเติมก้อนกรวดลงไป และในที่สุด อีกาก็สามารถดื่มน้ำด้วยจะงอยปากของมันได้ ฉะนั้น อีกาจึงสามารถดับความกระหายของมัน และช่วยชีวิตตนเองได้เพราะไม่ยอมแพ้ คติสอนใจ เรื่อง กากับเหยือกน้ำ ว่ากันว่า “ความจำเป็นจะเป็นแม่แบบของความสร้างสรรค์” ไม่ว่ามันจะยากแค่ไหนคุณก็จะประสบความสำเร็จได้ถ้าคุณพยายามต่อไป

    “ วันนี้เราจะมาหารือกันเรื่องวิธีรับมือกับเจ้าแมวตัวแสบที่คอยกลั่นแกล้งพวกเรากัน ” หัวหน้าของพวกหนูกล่าว            “ ข้าว่าเราจะต้องมีมาตรการป้องกันที่เด็ดขาดกันแล้วล่ะท่าน ไม่อย่างนั้นพวกลูก ๆ ของข้าจะต้องอยู่อย่างหวาดกลัวแบบนี้ไปตลอดแน่ ๆ ” พ่อหนูตัวหนึ่งกล่าว           หลังจากนั้นเหล่าผู้นำของพวกหนูก็ประชุมหารือกันอย่างจริงจัง พร้อมช่วยกันเสนอวิธีจัดการกับเจ้าแมว จนเวลาผ่านไปเกือบครึ่งวันก็ยังไม่ได้ข้อสรุป ทำให้หัวหน้าของพวกหนูต้องขอความคิดเห็นจากบรรดาสมาชิกหนูตัวอื่น ๆ   “ พวกเราประชุมกันมาครึ่งวันแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ข้อสรุปที่ชัดเจน ข้าจึงอยากถามความคิดเห็นของสมาชิกคนอื่น ๆ ว่าพวกเราควรจะจัดการกับเจ้าแมวตัวนี้อย่างไรดี หากใครมีความคิดดี ๆ ก็สามารถเสนอมาได้เลย ” หัวหน้าของพวกหนูกล่าว           เมื่อได้ยินดังนั้น บรรดาสมาชิกหนูทุกตัวก็ช่วยกันออกความคิดเห็นอย่างเต็มที่ แต่ก็ยังไม่ได้ข้อสรุปเสียที ทันใดนั้นเองก็มีเจ้าหนูตัวหนึ่งล...

           กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีกาตัวหนึ่งอาศัยอยู่บนต้นไม้ใหญ่ โดยมีสระน้ำเล็ก ๆ อยู่เบื้องหน้า ในนั้นมีหงส์ขาวตัวหนึ่งว่ายวนเหนือน้ำอยู่ เจ้ากามองเห็นหงส์นั้นมีขนสีขาวดั่งหิมะ แตกต่างกับสีขนของมันที่ดำราวกับถ่าน กาจึงร้องตะโกนออกไปว่า “ท่านหงส์ขาวผู้งดงาม ช่วยแนะนำวิธีให้กับข้าได้ไหมว่าทำเช่นไรถึงได้มีขนสีขาวเช่นท่าน”   แต่หงส์ตัวนั้นบอกว่า “ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะเกิดมาข้าก็มีขนสีขาวเช่นนี้แล้ว ” จากนั้นก็ว่ายน้ำหาอาหารกินต่อไปเช่นเดิม           หลังจากจ้องมองหงส์ขาวด้วยความอิจฉาอยู่นาน วันหนึ่งเจ้ากาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ โดยคิดว่ามันสามารถมีขนสีขาวอย่างหงส์ถ้าลองใช้ชีวิตแบบเดียวกัน เจ้ากาจึงวางแผนที่จะแหวกว่ายอยู่ในน้ำทั้งวันบ้าง ว่าแล้วจึงตัดสินใจละทิ้งรังบนยอดไม้ แล้วบินร่อนลงไปอาศัยในหนองน้ำ โดยกินสาหร่ายและพืชน้ำอย่างที่หงส์ทำ           วันแล้ววันเล่า เจ้ากาเอาแต่แช่ตัวอยู่ในน้ำตลอดทั้งวัน แต่ขนก็ยังมีสีดำอยู่เช่นเคย หลายครั้งที่เกือบจะจมน้ำ อีกทั้งการ...

  นิทาน เรื่อง  ลูกหมูสามตัว กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีแม่หมูกับลูกหมูสามตัว อาศัยอยู่ในป่าแห่งหนึ่ง ลูกหมูที่เป็นพี่ใหญ่ เป็นหมูที่เกียจคร้านเป็นอย่างมาก มักจะแอบไปหาที่หลบหลับนอนตลอดเวลา ส่วนลูกหมูตัวที่สองเป็นหมูจอมตะกละ ไม่ชอบทำงาน แม้เวลางานก็มักจะหาเรื่องพักและกินอาหารที่แอบนำมาด้วยเสมอ ส่วนลูกหมูตัวที่สามนั้น เป็นหมูที่ขยันขันแข็ง และชอบทำงานเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าลูกหมูตัวสุดท้องจะขยันขันแข็งทำงานอย่างไรก็ตาม แต่อาหารที่หามาได้ก็ต้องหมดไปในไม่ช้า เหตุเพราะที่บ้านของเขานั้นมีหมูจอมขี้เกียจ กับหมูจอมตะกละอยู่ตั้งสองตัวนั่นเอง วันหนึ่งแม่หมูจึงพูดกับลูกหมูทั้งสามว่า “พวกลูกๆโตเกินกว่าจะอยู่ในบ้านหลังน้อยของแม่แล้ว ถึงเวลาที่ลูกๆจะต้องมีบ้านเป็นของตัวเองได้แล้วล่ะจ้ะ” น้องหมูตัวสุดท้องเมื่อได้ฟังแม่หมูพูดเช่นนั้น… ก็เกิดปิติยินดีเป็นอย่างมาก ที่จะมีบ้านเป็นของตนเอง “เราจะสร้างบ้านแบบไหน แล้วจะเอาอะไรมาสร้างเป็นบ้านดีนะ” ส่วนพี่หมูตัวโตขี้เกียจได้ยินแม่หมูพูดเช่นนั้น ก็พูดบ่นทันที ด้วยไม่ชอบที่จะทำงานอยู่แล้ว จึงโดนแม่หมูดุว่า “ไม่ได้น่ะ ลูกโตแล้ว ต้องรู้จักดูแลตัวเองได้แล้ว ...

           กาลครั้งหนึ่ง ณ หมู่บ้านที่แสนอบอุ่น มีเด็กหญิงหน้าตาน่ารักนั่งเล่นดูคุณแม่ทำอาหารอยู่ในครัว เพื่อนบ้านทุกคนต่างพากันเรียกเธอว่า "หนูน้อยหมวกแดง" ตามสีของหมวกที่เธอใส่เป็นประจำ และวันนี้เธอก็ได้รับคำสั่งจากคุณแม่ ให้นำอาหารและขนมไปเยี่ยมคุณยายซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านข้าง ๆ           "เอาตะกร้านี้ไปส่งให้ถึงมือคุณยายนะจ๊ะ แล้วก็รีบไปรีบกลับ อย่าไปเที่ยวเล่น เถลไถลที่ไหนไกล อย่าพูดคุยกับคนแปลกหน้าด้วยล่ะ เข้าใจไหม ?" คุณแม่คนสวยกำชับด้วยความเป็นห่วง ลูกสาวตัวน้อยก็ตอบรับและสัญญา แล้วออกจากบ้านไปอย่างร่าเริง            ระหว่างทางไปบ้านคุณยาย บังเอิญมีหมาป่าเจ้าเล่ห์เดินมาพบกับหนูน้อยหมวกแดง จึงเข้าไปทักทายหวังจับเด็กหญิงทำเป็นอาหารมื้อเย็น "สวัสดีจ้ะสาวน้อย มาทำอะไรในป่าตรงนี้คนเดียวเหรอจ๊ะ ?"           "หนูกำลังไปเยี่ยมคุณยายที่หมู่บ้านใกล้ ๆ นี้เองค่ะ" หนูน้อยหมวกแดงตอบอย่างเป็นมิตร แต่กลับทำให้เจ้าหมาป่าคิดอุบายหลอกล่อ หวังจับคุณยายของเธอมาเป็นเหยื่อด้วยอีกคน  ...

หมาน้อยผู้กล้าหาญ   เป็นการ์ตูนทีวีแอนิเมชันแนว สุขนาฏกรรมสยองขวัญ ถูกสร้างโดย จอห์น อาร์. ดิลเวิร์ธ ให้กับ การ์ตูนเน็ตเวิร์ค โดยเป็นส่วนหนึ่งของช่วง การ์ตูน การ์ตูนส์   ตัวละครหลักเป็น มานุษยรูปนิยม ในรูปของ สุนัข สีม่วงชื่อเคอเรจซึ่งอาศัยอยู่กับคู่สามีภรรยาสูงอายุในใจกลางของเมืองโนแวร์ ทั้งสามมักจะต้องเผชิญกับเคราะห์ร้ายอันแปลกประหลาดบ่อยครั้งซึ่งมักเกี่ยวข้องกับอาถรรพณ์หรือสิ่งเหนือธรรมชาติ การ์ตูนชุดนี้เป็นที่รู้จักในเรื่องของความตลกร้าย ความขบขันและบรรยากาศที่เกินจริง ดิลเวิร์ธนำเสนอการ์ตูนสั้นให้กับ แฮนนา บาร์บีรา ซึ่งฉายในช่วง การ์ตูนหรรษา  การ์ตูนนี้ได้ทดลองฉาย (ชื่อตอน "The Chicken from Outer Space") โดยออกอากาศทางการ์ตูนเน็ตเวิร์คช่วงต้นปี ค.ศ. 1996 [1]  การ์ตูนสั้นได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง รางวัลออสการ์  แต่แพ้เรื่อง A Close Shave จาก วอลเลซแอนด์กรอมิต  การ์ตูนเน็ตเวิร์คได้นำการ์ตูนสั้นจัดทำเป็นการ์ตูนทีวีแอนิเมชันซึ่งออกฉายตอนแรกเมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1999 และตอนสุดท้ายในวันที่ 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 2002 โดยมีการผลิตจำนวน 13 ตอนใน 4 ฤดูกาล ในร...

  เดอะพาวเวอร์พัฟฟ์เกิลส์  ( อังกฤษ :  The Powerpuff Girls ) เป็นการ์ตูนจาก สหรัฐอเมริกา  เขียนโดย  เคร็ก แมคแครกเกน  เริ่มออกอากาศทาง การ์ตูนเน็ตเวิร์ก  โดยในภาคแรกได้ออกอากาศในวันที่ 18 พฤศจิกายน  พ.ศ. 2541  (ค.ศ. 1998) ถึง มีนาคม  พ.ศ. 2548  (ค.ศ. 2005) โดยภาคแรกนั้นปัจจุบันยังคงฉายที่ช่องบูมเมอร์แรง(ไทย) แต่ในปี 2559 ได้มีการนำมาสร้างอีกครั้ง โดยปัจจุบันฉายที่ช่อง การ์ตูนเน็ตเวิร์ก  ทางทรูวิชันส์ พาวเวอร์พัฟฟ์เกิลส์ได้รับ รางวัลเอมมี ในปี  พ.ศ. 2543  และ  2548 เรื่องย่อ [ แก้ ] พาวเวอร์พัฟฟ์เกิลส์  เกิดจากการทดลองที่ผิดพลาดของ ศจ.ยูโทเนียม โดย ศจ.ยูโทเนียม ต้องการเด็กหญิงสมบูรณ์แบบ โดยการผสม น้ำตาล   เครื่องเทศ  สารพัดของกุ๊กกิ๊ก แต่ว่าเติมสารเคมีX โดยไม่ได้ตั้งใจ แล้วเกิดเป็นเด็กหญิง 3 คนได้แก่  บลอสซัม   บัตเตอร์คัพ  และ  บับเบิลส์  พวกเธอเกิดมาพร้อมกับพลังพิเศษ และใช้พลังนี้ในฐานะ ซูเปอร์ฮีโร่ เพื่อช่วยปกป้องโลก ส่วน ศจ.ยูโทเนียม เขาก็รับหน้าที่เลี้ยงดูเหมือนกับเป็นพ...