เนื้อเรื่อง กากับเหยือกน้ำ เมื่อมีอีกาตัวหนึ่งที่กระหายน้ำมาก ได้บินมาเกาะอยู่บนเหยือกด้วยความดีใจ แต่มันสังเกตเห็นว่ามีน้ำเหลืออยู่ในเหยือกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และมันไม่สามารถเอาจะงอยปากของตัวเองโน้มเข้าไปกินน้ำได้ มันพยายามทำทุกวิธีที่มันคิดได้ แต่มันก็ล้มเหลวทั้งๆที่มันก็พยายามอย่างเต็มที่ ถึงอย่างนั้น อีกาก็ไม่ยอมแพ้ในการกินน้ำ “ฉันควรคิดและคิด ฉันไม่เคยยอมแพ้ ต้องมีบางวิธีสิ…” “โอ้!ใช่แล้ววิธีนี้” อีกานึกอะไรดีๆออกแล้ว มันควรเก็บก้อนกรวดให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้และเติมลงไปลงบนเหยือกทีละก้อนด้วยจะงอยปากของมันเอง น้ำก็ปริ่มขึ้นมาเมื่อมันเติมก้อนกรวดลงไป และในที่สุด อีกาก็สามารถดื่มน้ำด้วยจะงอยปากของมันได้ ฉะนั้น อีกาจึงสามารถดับความกระหายของมัน และช่วยชีวิตตนเองได้เพราะไม่ยอมแพ้ คติสอนใจ เรื่อง กากับเหยือกน้ำ ว่ากันว่า “ความจำเป็นจะเป็นแม่แบบของความสร้างสรรค์” ไม่ว่ามันจะยากแค่ไหนคุณก็จะประสบความสำเร็จได้ถ้าคุณพยายามต่อไป
“ วันนี้เราจะมาหารือกันเรื่องวิธีรับมือกับเจ้าแมวตัวแสบที่คอยกลั่นแกล้งพวกเรากัน ” หัวหน้าของพวกหนูกล่าว “ ข้าว่าเราจะต้องมีมาตรการป้องกันที่เด็ดขาดกันแล้วล่ะท่าน ไม่อย่างนั้นพวกลูก ๆ ของข้าจะต้องอยู่อย่างหวาดกลัวแบบนี้ไปตลอดแน่ ๆ ” พ่อหนูตัวหนึ่งกล่าว หลังจากนั้นเหล่าผู้นำของพวกหนูก็ประชุมหารือกันอย่างจริงจัง พร้อมช่วยกันเสนอวิธีจัดการกับเจ้าแมว จนเวลาผ่านไปเกือบครึ่งวันก็ยังไม่ได้ข้อสรุป ทำให้หัวหน้าของพวกหนูต้องขอความคิดเห็นจากบรรดาสมาชิกหนูตัวอื่น ๆ “ พวกเราประชุมกันมาครึ่งวันแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ข้อสรุปที่ชัดเจน ข้าจึงอยากถามความคิดเห็นของสมาชิกคนอื่น ๆ ว่าพวกเราควรจะจัดการกับเจ้าแมวตัวนี้อย่างไรดี หากใครมีความคิดดี ๆ ก็สามารถเสนอมาได้เลย ” หัวหน้าของพวกหนูกล่าว เมื่อได้ยินดังนั้น บรรดาสมาชิกหนูทุกตัวก็ช่วยกันออกความคิดเห็นอย่างเต็มที่ แต่ก็ยังไม่ได้ข้อสรุปเสียที ทันใดนั้นเองก็มีเจ้าหนูตัวหนึ่งล...